Autarkie
(lett. zich zelf voorzien; niet verwarren met autarchie = onafhankelijk zelfbestuur)

= regime van een land dat op een bewuste manier ernaar streeft om aan zijn eigen economische behoeften te voldoen; m.a.w. onafhankelijk te zijn van andere landen, dus zonder invoer van goederen.

Men kan onderscheid maken tussen:
- nationale autarkie: één land tracht aan zijn eigen behoeften te voldoen (bv. de Sovjet-Unie);
- imperiale autarkie: een groep landen onderworpen aan een imperialistische mogendheid (bv. destijds het Commonwealth);
- terugtrekkingsautarkie: o.a. om politieke redenen isoleert een land zich (tendens aanwezig in de Verenigde Staten; de zgn. isolationisten);
- expansie-autarkie: een land wenst zijn levensruimte te vergroten (bv. het Derde Rijk in nazi-Duitsland).

Sommige landen kunnen dankzij hun grote mogelijkheden (landbouw, mijnbouw, nijverheid) autarkisch leven, andere – zoals België – zijn volledig aangewezen op de buitenlandse handel en komen in geen geval in aanmerking voor autarkie.

Als socialisten moeten wij autarkie verwerpen omdat het nationalistische strekkingen bevordert en omdat er op die manier nooit een herverdeling van het internationaal inkomen kan tot stand komen. Voor socialistische landen is autarkie soms een opgedrongen noodzaak door de tegenwerking van het kapitalistisch blok (vb. embargo of handelsverbod tegenover Cuba en China).

(politiek, sociaal): streven van groepen om hun ideeëngoed zuiver te bewaren en hun optreden los van andere partijen te houden. Aan de westerse KP’s werd zeer lang hun gebrek aan politieke autarkie verweten. Alle oplossingen en stellingnamen werden door KPSU gedicteerd.

MWBJD en EL