Absoluut en relatief
Absoluut en relatief zijn filosofische termen betreffende de wederzijdse afhankelijkheid van dingen, processen en kennis. Absoluut betekent onafhankelijk, permanent en niet onderworpen aan een kwalificatie. Relatief betekent een gedeeltelijke of van voorbijgaande aard, afhankelijk van de omstandigheden of een perspectief.
In de dialectiek is het absolute de gehele beweging door middel van verschillende relatieve stadia van begrip, maar de vooruitgang van de kennis komt nooit tot een einde. Dus: het absolute is relatief. Toch kan zelfs een relatieve waarheid een deel bevatten van het absolute. Er is dus een absoluutheid in het relatieve. Perceptie is relatief ten opzichte van de waarnemer, maar het bestaan van een objectieve wereld is absoluut.Hegel gebruikte de verschillende definities van het absolute om te laten zien, dat het absolute in de feiten relatief is in de ontwikkeling van het Absolute Idee.
MWBAV