Geschreven: 1929
Bron: Tijdschrift De Nieuwe Weg
Vertaling: onbekend
Deze versie: Spelling en punctuatie. Uit: Nieuwe Nederlandstalige Trotski Bibliotheek deel 3. Revolutionair-Socialistische Publicaties, Groningen 2007. Door Karel ten Haaf
Transcriptie/HTML: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive, juni 2007
Waarde kameraden,
Ik schrijf u, om u nog eens te zeggen, dat de Stalins, Jaroslavskis en co u bedriegen. Men zegt u, dat ik mij tot de burgerlijke pers gewend heb om de strijd tegen Sovjet-Rusland te voeren, voor welks oprichting en verdediging ik hand in hand met Lenin gewerkt heb. Men bedriegt u. Ik heb mij tot de burgerlijke pers gewend om de belangen van de Sovjetrepubliek tegen leugen, list en ontrouw van de zijde van Stalin en co te verdedigen.
Men wil, dat gij mijn artikelen veroordeelt. Heeft U ze gelezen? Neen, U heeft ze niet gelezen. Men geeft U een vervalste weergave van enkele fragmenten. Mijn artikelen zijn in het Russisch in een brochure verschenen, juist zo, als ik ze geschreven heb. Eist dat Stalin ze afdrukt, zonder verkortingen en vervalsingen. Hij zal het niet durven. Meer dan alles vreest hij de waarheid. Hier wil ik de voornaamste inhoud van mijn artikelen uiteenzetten.
1. In het bevel van de GPOe over mijn uitwijzing wordt gezegd, dat ik “de voor- bereiding van een gewapende strijd tegen de Sovjetrepubliek” leid. In de Pravda zijn de woorden over de gewapende strijd weggelaten. Waarom? Waarom heeft Stalin niet besloten in de Pravda (nummer 41 van 19 februari 1929) dat te herhalen wat in het bevel van de GPOe staat?
Waarom? Omdat hij geweten heeft dat niemand hem geloven zal. Na de geschiedenis met de Wrangel-officier, na het aan de kaak stellen van de agent-provocateur, die Stalin naar de oppositionelen gezonden heeft, om hen voor een militaire samenzwering te winnen, zal niemand geloven dat de bolsjewieken-leninisten, die de partij van de juistheid van hun inzichten overtuigen willen, een gewapende strijd voorbereiden. Dat is de reden, waarom Stalin het niet waagde, in de Pravda dat te drukken wat in het bevel van de GPOe van 18 januari staat. Maar waarom was het dan nodig deze brutale leugen in het bevel van de GPOe op te nemen? Niet voor Sovjet-Rusland, maar voor Europa, voor de gehele wereld. Door het Agentschap TASS werkt Stalin systematisch dagelijks mee aan de burgerlijke pers der gehele wereld, waarin hij zijn laster tegen de bolsjewieken-leninisten publiek maakt. Stalin kon de uitwijzing en de ontelbare gevangennemingen niet anders verklaren dan door het verwijzen naar de voorbereiding van een gewapende strijd door de oppositie. Door deze afschuwelijke leugen heeft hij de Sovjetrepubliek buitengewoon benadeeld. De gehele burgerlijke pers sprak er van dat Trotski, Rakovski, Smilga, Radek, I. N. Smirnow, Beloborodow, Moeralov, Mratschkowsky en vele anderen, die de republiek opgebouwd en verdedigd hebben, nu een gewapende strijd tegen de Sovjetrepubliek voorbereiden. Het is duidelijk hoe zeer deze gedachte de Sovjetrepubliek in de ogen van de gehele wereld verzwakken moet! Om de tegenmaatregelen te rechtvaardigen moet Stalin afschuwelijke legenden verzinnen en brengt daarmee aan Sovjet-Rusland onmetelijke schade toe. Dat is de reden, waarom ik het voor noodzakelijk houd in de burgerlijke pers te schrijven en de gehele wereld te zeggen: het is niet waar, dat de oppositie een gewapende strijd tegen de Sovjetmacht voeren wil. De oppositie heeft een meedogenloze strijd gevoerd voor de Sovjetmacht tegen al haar vijanden en zal hem verder voeren. Deze, mijn verklaring is in miljoenen exemplaren in de talen van de gehele wereld gedrukt geworden. Zij dient voor de versterking van de Sovjetrepubliek. Stalin wil zijn positie versterken, terwijl hij de Sovjetrepubliek verzwakt. Ik wil de Sovjetrepubliek versterken, terwijl ik de leugens van de Stalinlieden aan de kaak stel.
2. Stalin en zijn pers maken reeds lang in de pers van de gehele wereld bekend, dat ik zou verklaard hebben, dat Sovjet-Rusland een burgerlijke staat was geworden, dat de proletarische macht opgehouden had te bestaan, enz. In Sovjet-Rusland weten de arbeiders, dat dit een boosaardige laster is, die op valse citaten steunt. Ik stelde deze vervalsing in verscheidene brieven, die van hand tot hand gingen, vast. Maar de burgerlijke pers gelooft deze leugen of doet alsof zij het geloven zou. Alle vervalste Stalin citaten trekken door de kolommen van de kranten van de gehele wereld, als bewijs daarvoor, dat Trotski de onvermijdelijkheid van de val van de Sovjetmacht erkend heeft. Dank zij de grote belangstelling van de gehele wereld, vooral van de brede volkslagen, voor dat wat in de USSR omgaat, waren de burgerlijke kranten, geleid door materiële overwegingen door de zorg om uitbreiding van haar afzet, door de aandrang der lezers gedwongen mijn artikelen te drukken. In deze artikelen zei ik de gehele wereld, dat de Sovjetmacht diep in de massa’s geworteld is, dat zij zeer sterk is en haar vijanden overleven zal, trots de onjuiste politiek van het Stalinregime.
Het mag niet vergeten worden dat de overgrote meerderheid van de arbeiders in Europa en vooral in Amerika nog altijd slechts de burgerlijke pers leest. Ik stelde de voorwaarde, dat mijn artikelen zonder enige verandering zouden verschijnen. Het is waar, dat enige kranten in sommige landen met deze voorwaarde geen rekening gehouden hebben, maar het merendeel der kranten heeft haar nagekomen. In ieder geval waren alle kranten gedwongen te publiceren, dat trots de leugens en laster van de Stalinlieden, Trotski van de diepe innerlijke kracht van het Sovjetregiem overtuigd is en er vast aan gelooft, dat het de arbeiders gelukken zal, met vreedzame middelen de tegenwoordige, valse politiek te veranderen.
In het voorjaar van 1917 heeft Lenin, die in Zwitserland als in een kooi opgesloten was, de verzegelde wagon van de Hohenzollern ‘gebruikt’ om de Russische arbeiders te bereiken. De chauvinistische pers hitste tegen Illjitsch op, terwijl zij hem niet anders noemde als ‘Duits huurling’ en ‘de heer Lenin’. Door de thermidoristen opgesloten in de kooi van Constantinopel, gebruikte ik de verzegelde wagen van de burgerlijke pers om de gehele wereld de waarheid te zeggen. De jacht der stalinlieden tegen ‘de heer Trotski’ is in haar ongebreideldheid dom en betekent slechts een herhaling van de ophitsing van de burgerlijke pers en die van de ‘sociaal-revolutionairen’ tegen ‘de heer Lenin’. Evenals Lenin, heb ook ik slechts verachting voor de publieke mening der kleinburgers en beambten, wier zielen Stalin vertegenwoordigt.
3. Ik heb in mijn artikelen, die door Jaroslavsky vervalst werden, verteld, waarom en onder welke voorwaarden ik uit de USSR gewezen werd. De Stalinlieden verbreiden in de Europese pers het gerucht, dat men mij op mijn verzoek in het buitenland had laten reizen. Ik maakte ook deze leugen bekend. Ik vertelde, dat men mij met geweld in het buitenland gebracht heeft, volgens een vooraf gemaakte overeenkomst tussen Stalin en de Turkse politie. Daardoor handelde ik niet alleen in mijn persoonlijk belang, om mij voor laster te behoeden, maar voor alles in het belang van de Sovjetrepubliek. Wanneer de oppositionelen zich inderdaad beijverden de grenzen van de Sovjet-Unie te verlaten zou de gehele wereld menen, dat wij de positie van de Sovjetregering voor hopeloos hielden. Daaraan kan men echter niet in het minst denken. De Stalinpolitiek bracht niet alleen aan de Chinese revolutie, de Engelse arbeidersbeweging en de gehele Komintern verschrikkelijke slagen toe, maar ook aan de innerlijke sterkte van het Sovjetregiem. Dat is zonder twijfel het geval. Maar de positie is absoluut niet hopeloos. De oppositie denkt er niet aan Sovjet-Rusland te verlaten. Ik weigerde categorisch naar het buitenland te reizen, terwijl ik voorstelde mij in de gevangenis op te sluiten. De Stalinlieden durfden dat middel niet aan te grijpen, zij vreesden dat de arbeiders energiek mijn bevrijding zouden eisen. Zij gaven er de voorkeur aan met de Turkse politie een overeenkomst te treffen, en verplaatsten mij met geweld naar Constantinopel. Dat bracht ik ter kennis van de gehele wereld. Ieder denkende arbeider zal zeggen, wanneer Stalin door middel van TASS de burgerlijke pers dagelijks met laster tegen de oppositie verzorgt, ik van mijn kant verplicht ben deze laster in het openbaar van haar kracht te beroven.
4. In miljoenen exemplaren heb ik de gehele wereld meegedeeld, dat noch de Russische arbeiders, noch de Russische boeren of de Roodgardisten mij hebben uitgewezen. Niet degenen hebben mij uitgewezen, met wie wij gemeenschappelijk de macht veroverd en schouder aan schouder aan alle fronten van de burgeroorlog gestreden hebben. Ik werd door de mensen van het apparaat uitgewezen, die de macht in hun handen hebben genomen. Deze apparaatmensen hebben zich tot een bureaucratische kaste ontwikkeld, die door wederzijdse borgtocht gebonden is. Om de Oktoberrevolutie, de Sovjetrepubliek en de revolutionaire eer der bolsjewieken-leninisten in bescherming te nemen, heb ik aan de gehele wereld de waarheid verkondigd over Stalin en zijn mensen. Ik heb er nog eens aan herinnerd, dat Lenin in zijn rijpelijk overlegd ‘testament’ Stalin deloyaal genoemd heeft. Dit woord is in alle talen van de wereld begrijpelijk. Met dit woord wordt een gewetenloos of oneerlijk mens aangeduid, die in zijn daden door slechte impulsen geleid wordt, een mens, die men niet vertrouwen kan. Zo heeft Lenin Stalin gekarakteriseerd, en weer zien wij, hoe juist Lenins waarschuwing was.
Voor een revolutionair bestaat er geen grotere misdaad dan bedrog aan zijn partij, dan het vergiftigen van het bewustzijn van de arbeidersklasse door voortdurende verleugening. Juist daarin bestaat tegenwoordig de voornaamste bezigheid van Stalin. Hij bedriegt de Komintern en de arbeiders van de gehele wereld, terwijl hij aan de oppositie contrarevolutionaire bedoelingen en handelingen tegen Sovjet-Rusland in de schoenen schuift. Juist door deze innerlijke neiging van Stalin voor een dergelijke wijze van handelen noemde Lenin hem deloyaal, juist daarom stelde hij de partij voor, Stalin uit zijn ambt te ontslaan. Des te meer is het nu, na al hetgeen voorgevallen is, noodzakelijk, de gehele wereld duidelijk te maken hoe zich de deloyaalheid, dat betekent de gewetenloosheid en de oneerlijkheid van Stalin, tegenover de opposite geuit heeft.
5. De lasteraars (Jaroslavsky en andere agenten van Stalin) maken alarm over de dollars. Onder andere verhoudingen had het nauwelijks geloond, zich met deze gemeenheid bezig te houden. Maar een deel van de burgerlijke pers, het allerboosaardigste deel woelt met bijzonder genoegen in het vuil van Jaroslavsky. Ik gaf mijn artikelen over aan een Amerikaans krantenagentschap in Parijs. Aan zulke agentschappen heeft Lenin, evenals ik meerdere malen interviews toegestaan en onze opvattingen over deze of gene vraag schriftelijk bekend gemaakt. Door mijn uitwijzing en de geheimzinnige geruchten, die daarmee verband hielden, was de belangstelling voor deze aangelegenheid kolossaal. Het agentschap rekende op een goede verdienste. Zij stelde mij de helft van de winst voor. Ik antwoordde, dat ik persoonlijk geen Groschen daarvan nemen zou, dat het agentschap zich echter verplichten moest, de helft van de inkomsten van mijn artikelen volgens mijn aanwijzing te overhandigen en dat ik voor dat geld een hele reeks werken van Lenin (zijn redenen, artikelen, brieven) die door de Stalincensuur in de Sovjetrepubliek verboden zijn, in de Russische taal en in vreemde talen uitgeven zou. Op dezelfde wijze zal ik voor dat geld een reeks van de gewichtigste partijdocumenten uitgeven (de protocollen der conferenties, der partijdagen, brieven, artikelen e.a.) die slechts daarom door de partij geheimgehouden werden, omdat zij de gehele theoretische en politieke onvastheid van Stalin duidelijk tonen. Dat is de ‘contrarevolutionaire’ literatuur (volgens oordeel van Stalin en Jaroslavsky), die ik bedoel uit te geven. Een juister verantwoording van deze voor dit doel uitgegeven gelden wordt t.z.t. gepubliceerd. Ieder arbeider zal zeggen, dat het onvergelijkelijk veel beter is voor het geld (de van de bourgeoisie toevallig geheven bijdrage), Lenins werken te publiceren, dan voor het geld, dat onder de arbeiders en boeren verzameld is, laster over de bolsjewieken-leninisten te verbreiden.
Vergeet niet, kameraden: Lenins ‘testament’ blijft nog steeds in de USSR een contrarevolutionair document, voor welks publicatie men gevangen genomen en uitgewezen wordt. En dat is geen toeval: Stalin voert de strijd tegen het leninisme op internationale schaal. Er is bijna geen land, waarin aan de spits van de communistische partij van tegenwoordig die revolutionairen staan, die deze partij tijdens het leven van Lenin leidden. Bijna al deze revolutionairen zijn uit de Communistische Internationale uitgesloten. Lenin leidde de eerste vier congressen van de Komintern. Tezamen met Lenin werkte ik de voornaamste documenten van de Komintern uit. Op het vierde congres in 1922 verdeelden Lenin en ik gelijkelijk de samenstelling van het rapport over de nieuwe economische politiek en de perspectieven van de internationale revolutie. Na Lenins dood werden bijna alle deelnemers van de eerste vier congressen, in ieder geval alle invloedrijke deelnemers, zonder uitzondering uit de Komintern uitgesloten. Overal staan aan de spits van de communistische partijen, nieuwe, toevallige mensen, die nog voor kort in het kamp van tegenstanders en vijanden stonden. Om een antileninistische politiek te voeren, was het noodzakelijk de leninistische leiding ten val te brengen. Stalin deed het, terwijl hij steunde op de bureaucratie, op de nieuwe kleinburgerlijke kringen, op het staatsapparaat, op de GPOe en op de materiële middelen van de staat. Dit gebeurde niet alleen in de USSR maar ook in Duitsland, Frankrijk, Italië, België, de Verenigde Staten en Scandinavië, in een woord, in bijna alle landen. Slechts een blinde kan de betekenis van dit feit misverstaan, dat Lenins naaste medewerkers en medestrijders in de RKP en in de gehele Komintern, bijna alle leiders van de communistische partijen in de eerste zware jaren, bijna alle deelnemers en leiders van de eerste vier congressen uit hun posten ontslagen, belasterd en uitgesloten zijn. Deze wilde strijd tegen de leninistische leiding gebruiken Stalin en zijn aanhangers om de antileninistische politiek door te voeren.
Toen men begon met het onderdrukken van de bolsjewieken-leninisten, trachtte men de partij dáármee gerust te stellen, dat men zei, nu zal de partij een geheel zijn. Gij weet, dat de partij meer dan ooit te voren gespleten is. En het blijft daar niet bij. Op de lijn van de Stalin politiek komt er geen redding. Men kan of de politiek van Oestrjalov, de consequente thermidoritische politiek najagen of de leninistische.
De centristische politiek van Stalin leidt onvermijdelijk tot ophoping van de grootste economische en politieke moeilijkheden en tot voortdurend verval der partij.
Het is nog niet te laat de koers te veranderen. Het is noodzakelijk, scherp de politiek en het partijregiem in de geest van het program der oppositie te veranderen. Er moet een eind gemaakt worden aan de schaamteloze vervolging van de beste revolutionaire leninisten in de RKP en in de gehele wereld. De leninistische leiding moet weer ingevoerd worden. De deloyale, dat wil zeggen de gewetenloze en oneerlijke methoden van het stalinapparaat moeten veroordeeld en afgeschaft worden. De oppositie is bereid de proletarische kern van de partij met alle middelen te helpen, om deze levenstaak te vervullen. De wilde hetze, de oneerlijke laster en de represailles kunnen onze houding tot de Oktoberrevolutie en tot de internationale Leninpartij niet vertroebelen. Wij blijven beiden trouw tot aan het eind — in de gevangenissen van Stalin, in de internering en in de verbanning.
Met bolsjewistische groet,
L. Trotski
Constantinopel, 27 maart 1929