Deze versie: spelling
Transcriptie/HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive
| Hoe te citeren? — Graag bronvermelding !
Bron: De Internationale, Nederlandstalig theoretisch orgaan van de IVe Internationale, maart, 1991, nr. 38
Deze versie: spelling
Transcriptie/HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive
| Hoe te citeren? — Graag bronvermelding !
Als dit nummer van ‘De Internationale’ naar de drukker gaat heeft Bush dan toch eindelijk een staakt-het-vuren in de Golf afgekondigd. Nog kort daarvoor liet hij de zwaarste bombardementen sinds het uitbreken van de oorlog uitvoeren. Terwijl de troepen van Saddam Hoessein zich in noodtempo uit Koeweit terugtrokken, weigerde Bush de oorlog te stoppen en ging hij nog dagen door met aanvallen en bombarderen. Om Irak volledig te breken. En om de hele wereld te laten zien dat niemand het moet wagen ook maar te denken aan acties of activiteiten die ingaan tegen de belangen van het internationale kapitaal.
Dat Bush toch een vernietigende grondoorlog op gang bracht terwijl Irak al lang akkoord was gegaan met terugtrekking uit Koeweit vormde het zoveelste bewijs dat het de VS absoluut niet gaat om de democratie of om het arme vertrapte Koeweit. Het gaat heel simpel om harde economische, politieke en militaire belangen. Om olie. Om door de Golfstaten met olie verdiende petrodollars, die in de Westerse kapitalistische economie geïnvesteerd moeten worden. Om het slopen van een land met veel gewicht in de regio. Om te laten zien wie de baas is in de wereld. Om de internationale pikorde tussen de imperialistische landen onderling.
Er lijkt op het eerste gezicht sprake van een tegenstelling tussen het fraaie panorama van een nieuwe wereldorde zoals geschetst door Bush en de onverzoenlijke nietsontziende manier waarop diezelfde Bush zijn troepen huis liet houden tegen en in Irak. Maar schijn bedriegt. Het imperialistische optreden in de Golfoorlog is juist het eerste voorbeeld van wat de VS en haar bondgenoten zich in toenemende mate denken te kunnen veroorloven.
De (massa)bewegingen die overal in de wereld in actie zijn gekomen tegen het imperialistische optreden in de Golf moeten het er nu niet bij laten zitten. Het is nog te vroeg om alle consequenties te trekken uit de imperialistische overwinning in de Golfoorlog. Maar zeker is wel dat geen enkel probleem in het Midden-Oosten ook maar één millimeter dichter bij een oplossing is gekomen. Het tegendeel is waar. De Palestijnen dreigen het kind van de rekening te worden. De imperialistische overheersing over de olierijkdom in de Golf is voorlopig veiliggesteld. Het Koerdische streven naar een zelfstandig en autonoom Koerdistan zal opnieuw niet gehonoreerd worden. En de ondemocratische, obscurantistische, repressieve en dictatoriale regimes in de regio zullen met steun van de VS de touwtjes in handen proberen te houden.
Een versterking van internationale solidariteit met de Palestijnen, Koerden en andere onderdrukte volkeren in de Golfregio is daarom juist de komende tijd keihard nodig. Daarom hebben we van dit nummer van ‘De Internationale’ bij hoge uitzondering een ‘special’ gemaakt: over de Golfoorlog, het Midden-Oosten, de Arabische wereld en de (achtergronden van de) imperialistische politiek. Als bijdrage aan de informatievoorziening en ideologische versterking van zo’n solidaire beweging.