Transcriptie/HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive
| Hoe te citeren? — Graag bronvermelding !
Bron: De Internationale, Nederlandstalig theoretisch orgaan van de IVe Internationale, sept. 1989, nr. 32
Transcriptie/HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive
| Hoe te citeren? — Graag bronvermelding !
Namibië, het vroegere Zuidwest-Afrika, wordt al sinds de Eerste Wereldoorlog door Zuid-Afrika bezet. De Namibische bevolking heeft zich nooit neergelegd bij deze illegale bezetting. Onder leiding van de kerken, de vakbonden, jongeren- en vrouwenorganisaties en natuurlijk de bevrijdingsbeweging SWAPO werd decennia lang tegen deze overheersing gestreden. Naar alle waarschijnlijkheid werpt deze strijd binnenkort definitief zijn vruchten af.
Immers, op april van dit jaar werd uiteindelijk een begin gemaakt met de uitvoering van resolutie nr. 435 van de Verenigde Naties, de eerste stap naar onafhankelijkheid van dit land. Er werd een VN-vredesmacht naar Namibië gestuurd. Zuid-Afrika zou zich stapsgewijs uit Namibië terugtrekken, de tienduizenden SWAPO-vluchtelingen mochten in de maanden na april terugkeren en zich tot 15 september als kiezer laten registreren. Begin november zullen dan, voor het eerst in de geschiedenis van Namibië, vrije verkiezingen plaatsvinden, die naar alle waarschijnlijkheid met grote overmacht door SWAPO gewonnen zullen worden.
‘Naar alle waarschijnlijkheid’, want achter de schermen is het Zuid-Afrika dat de ‘onpartijdige’ organisatie van de verkiezingen in handen heeft. Zo heeft de Zuid-Afrikaanse gouverneur van Namibië, Louis Pienaar, het administratieve beheer over Namibië. Hij is pro-apartheid en anti-SWAPO. Zo is het Namibische ambtenarenapparaat nog hetzelfde als vóór 1 april. Deze ambtenaren zijn destijds door Zuid-Afrika aangesteld, evenals de Namibische soldaten en politieagenten. Daarnaast zijn in Namibië honderdduizenden pamfletten verspreid waarin SWAPO wordt afgeschilderd als een marionet van Moskou en worden er videofilms over Ethiopië uitgezonden, waaruit moet blijken dat hongersnoden onvermijdelijk zijn bij een SWAPO-machtsovername.
Dit alles gaat gepaard met intimidatie van de plattelandsbevolking. Onlangs nog zei bisschop Bonifatius Haushiku, de eerste zwarte bisschop van Namibië: “Onze mensen worden nog steeds lastig gevallen. Vooral in de streek Ovamboland. De moeilijkheden worden vooral veroorzaakt door de voormalige ‘Koevoet’-leden. Tot voor kort was ‘Koevoet’ een antiterreureenheid van het Zuid-Afrikaanse leger, maar de leden ervan zijn nu ondergebracht bij de Namibische politie. In plaats van een burgerpolitie voor de handhaving van de orde aan te stellen, heeft men juist de grootste boeven uit het voormalige koloniale leger politieman gemaakt. Elke aanhanger van SWAPO is voor hen een vijand. Dat komt vooral door de Zuid-Afrikaanse propaganda tegen het SWAPO-bevrijdingsleger. Propaganda die trouwens nog steeds doorgaat, zowel de radio als de televisie worden door Zuid-Afrika gecontroleerd, met als gevolg dat SWAPO op alle mogelijke manieren in een kwaad daglicht wordt gesteld”.
Tot 15 september wordt bepaald wie mag gaan stemmen en wie niet. Dat is minstens zo belangrijk als het stemmen zelf. En dat beseft ook Zuid-Afrika, want hoe meer mensen er gaan stemmen, des te kleiner worden de kansen voor de partijen die door dit land worden gesteund, zoals de Democratische Turnhalle Alliantie (DTA). Dus wordt alles in het werk gesteld om het aantal kiezers zo klein mogelijk te houden. Want Zuid-Afrika heeft er militair, politiek en economisch belang bij dat Namibië ook na de onafhankelijkheid een afhankelijke bondgenoot blijft. Vandaar dat de Zuid-Afrikaanse regering enorme bedragen aan de DTA ter beschikking stelt.
De organisaties in Namibië die altijd zijn opgekomen voor recht op onafhankelijkheid hebben een dringend beroep gedaan op de internationale gemeenschap voor financiële en materiële steun aan het onafhankelijkheidsproces.
Sinds 1 april voert het Comité Zuidelijke Afrika de campagne ‘Weg met apartheid, Vrijheid voor Namibië’. Deze campagne moet doorlopen tot en met de Namibische verkiezingen in november. SWAPO en een aantal andere Namibische organisaties, zoals de vakbond NUNW en de jongerenorganisatie NANSO, hebben een beroep gedaan op het KZA om een aantal projecten te financieren die te maken hebben met de verkiezingscampagne zoals de aankoop van verkiezingsmateriaal en met de opvang van terugkerende vluchtelingen. Maar ook wordt geld gevraagd voor bijvoorbeeld de vervanging van muziekinstrumenten van de muziekgroep Ndilimani.
[Verouderde contact en steun informatie niet gereproduceerd.]