De Internationale - Tijdschrift

Redactioneel


Bron: De Internationale, Nederlandstalig theoretisch orgaan van de IVe Internationale, september 1977, nr. 17 jg. 4
Deze versie: spelling
Transcriptie/HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive
| Hoe te citeren?

Qr-MIA



Op het moment is de rol van de sociaaldemocratie, zowel in haar politieke organisatie de PvdA als in het FNV een zeer belangrijke. In de kabinetsformatiepogingen wordt steeds meer duidelijk, aan steeds grotere groepen mensen, dat de PvdA en met name de parlementaire top wil regeren en dat dan ook tot iedere prijs. De concessies zijn niet van de lucht of het nu het sociaaleconomisch beleid is of het schandelijke gechicaneer over de abortus.

In het debat dat zich nu – zij het nog beperkt – afspeelt in sommige meer linkse kringen van de PvdA is de discussie over welke eisen gesteld moeten worden en welke verantwoordelijkheden door de arbeidersklasse gedragen kunnen worden binnen het kapitalisme nu zeer actueel. De internationale crisis waarin de sociaaldemocratie zich bevindt wordt steeds sterker. De SPD in Duitsland is ten prooi aan ernstige verdeeldheid terwijl de Engelse Labour Party nu meer dan ooit haar verdeeldheid tussen basis en leiding ten toon stelt.

In een tweetal artikelen gaan Jan van Dijk en Jan Stuart na wat de PvdA en de vakbeweging nu wel betekend hebben in de arbeidersstrijd van de laatste periode. In dit nummer een eerste artikel over met name de rol van de vakbeweging in het licht van de afgelopen acties. In het volgende nummer zullen de kabinetsformatie en de acties van het laatste jaar uitvoeriger aan de orde komen.

Het debat in de linkse beweging gaat echter niet alleen over het gesjoemel van de sociaaldemocratie, maar eens te meer over wat het antwoord van de revolutionairen moet zijn op zowel de sociaaldemocratie als op het stalinisme. Juist nu, nu binnen de communistische partijen die serieuze arbeidersaanhang hebben de discussies losbranden over hoe en met welk programma regeringsdeelname in het kapitalisme moet worden aangegaan, is het van enorm belang dat de revolutionairen een antwoord formuleren. Ook tegenover alle schimmige discussies over proletarische organisaties en leninistische principes die door een staalkaart van linkse groepen wordt bedreven is een duidelijk revolutionair antwoord nodig. Het antwoord dat de strijd voor een socialistische maatschappij alleen succesvol gevoerd kan worden als de organisaties van de arbeidersklasse zelf democratisch zijn en als de eisen van de revolutionairen ook na de revolutie concessieloos worden verdedigd tegenover allerlei degeneratieverschijnselen. Wij laten de eis van de dictatuur van het proletariaat niet los. In het kader van de voorbereidingen voor het XIe wereldcongres van de Vierde Internationale publiceren we hier een van de congresteksten zoals die door het Verenigd Secretariaat van onze organisatie aan de Internationale is voorgelegd: Socialistische democratie en de dictatuur van het proletariaat. In het kader van de opbouw van de revolutionaire beweging en de noodzakelijke principiële maar kameraadschappelijke discussie met alle linkse militanten, is deze tekst een openbare discussietekst. We nodigen dan ook onze lezers uit deze tekst niet alleen te lezen, maar ook binnen hun eigen politieke werk als discussiemateriaal te gebruiken. Eventuele reacties en commentaren nemen we dan ook graag op. Nog steeds geldt de waarheid van de Cubaanse revolutie dat de revolutie de creativiteit van allen is.


Het stalinisme staat niet alleen principieel ter discussie, ook de ervaringen van de tweeslachtige praktijk van de stalinistische partijen is en blijft een punt van analyse. In dit nummer het eerste deel van een artikel van Roland Lew over de CP-China en haar voorzitter Mao. Het artikel is in 1974 geschreven en daarom mist het de nodige actualiteit. Een vervolg zou nodig zijn. Desalniettemin zijn de analyses van Lew, waarbij aangetekend moet worden dat deze allerminst de gangbare zijn binnen onze organisatie, zeer de moeite waard. De ontwikkeling van de Chinese partij is een zeer complexe geweest en erg moeilijk te vatten. Het artikel probeert enige lijnen te schetsen, die de praktijk van deze partij duidelijk als resultaat van de hele politieke evolutie in zowel China als in de hele internationale communistische beweging plaatst. Het probleem China is te belangrijk om het met oppervlakkigheden tegemoet te treden. Vandaar dat we dit artikel, dat eerder verscheen in Critique de l’économie politique, hier nu afdrukken.


Het nummer sluit af met een bespreking van Henk Strik over de rol van de soldatenbeweging en de illusies in de mogelijkheden van controle over het burgerlijke leger. Een kwestie die een van de belangrijkste is en blijft voor de revolutionaire strijd tot en met de machtsovername in een proletarische revolutie.