Deze versie: Spelling aangepast
Transcriptie/HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive
| Hoe te citeren? — Graag bronvermelding !
Bron: De Internationale, orgaan van de Nederlandse sectie van de IVe Internationale, december 1966, jg. 9
Deze versie: Spelling aangepast
Transcriptie/HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive
| Hoe te citeren? — Graag bronvermelding !
De jongeren tonen in veel sterkere mate dan welke groepering of ‘gevestigde’ partij ook, dat het hen ernst is de woorden uit De Internationale: ‘Sterft gij oude vormen en gedachten’ tot een levende werkelijkheid te maken.
Het zijn vooral de jongeren die protesteren tegen een wereld waarin na twee wereldoorlogen nog nooit wereldvrede is geweest en waarin de dreiging van een derde catastrofe permanent aanwezig is. De jongeren hebben grondig tabak van een ‘welvaartsmaatschappij’ die honderdduizenden jongeren naar Vietnam stuurt om een heldhaftig volk te vermoorden dat slechts vrijheid wil. De jongeren hebben geen vertrouwen in de ouderen, in de leiding van de zogenaamde arbeidersbeweging die geen beweging is en maar slaafs alles uitvoert wat de vijanden van de arbeiders willen.
De ‘welvaartsmaatschappij’ waarover zo vele ‘ervaren’ ouderen spreken betekent voor de jongeren heel wat anders. Voor de jongeren betekent de ‘welvaartsmaatschappij’: lage jeugdlonen, discriminatie van meisjes bij bepaling van jeugd- en andere arbeidsvoorwaarden maar op bijna alle terreinen van het leven; woningnood; een volkomen zinloze militaire dienstplicht; het weren van arbeiderskinderen van de universiteiten (slechts 5 % van de studenten komt uit arbeidersgezinnen) enz. enz. Bovendien wordt de jeugd aan moraalregels onderworpen die doortrokken zijn van jezuïeten- of calvinisten-huichelarij en die misschien acceptabel waren voor de gezellen uit de middeleeuwen,maar die de jeugd van nu niet slikt.
De ouderen kunnen niet los komen van hun verleden. Zij spreken altijd over de crisisjaren van vóór de oorlog en van de jaren 1940-1945. Natuurlijk, de jongeren weten dat dit verschrikkelijke jaren waren, maar wat doen de ouderen nu en wat hebben zij in de afgelopen twintig jaren gedaan om de jeugd tegen dergelijke toestanden te beschermen? De ouderen hebben bezwaar tegen de protesten van de jongeren, tegen lange haren en de niet-burgerlijke kleding. De jeugd haat het wagentje-poetsen, de televisie-loerderij, de voetbalidioterie en het paternalisme van de ouderen. Als de jongeren zich sceptisch uitlaten over de ouderen dan is dat omdat zij niet geloven dat de ouderen een einde kunnen en zullen maken aan hun burgermansgewoonten.
Het fascisme doemt in vele gedaanten weer op. Wat hebben de ouderen gedaan om hun nazaten politiek en organisatorisch te wapenen tegen dit gevaar? De arbeidersbeweging in West-Europa is volledig gecorrumpeerd door het hoger levenspeil van nu in vergelijking met dat van vóór 1940. Grote stukken strijd die na 1945 hebben plaatsgevonden in de koloniale landen hebben nauwelijks weerklank gevonden bij de arbeiders in het Westen. De Algerijnen vochten hun strijd vrijwel alleen, zoals de Vietnamezen hun strijd nu uitvechten. Daartussen liggen vele contrarevolutionaire acties van de imperialisten. In Afrika werd een hele serie regimes omvergeworpen door de Amerikaanse CIA die militaire klieken aan de macht bracht. Hetzelfde geldt voor tal van Latijns-Amerikaanse landen. De arbeidersbeweging in het westen reageerde helemaal niet. Afgezien van het feit dat de basis van het kapitalistische systeem, namelijk de uitbuiting van de ene mens door de andere, voor de meeste jongeren onaanvaardbaar is, treft hen nog veel meer de holle bluf die gebruikt wordt door de schertsfiguren en de gezagsdragertjes van het regime om het in stand te houden. De kapitalisten zullen wij niet verwijten dat de arbeiders gecorrumpeerd zijn. Dit verwijt dient gemaakt te worden aan de leidingen van de arbeidersorganisaties. Aan de zogenaamde sociaaldemocraten en stalinisten. Zij zijn de pleitbezorgers van de onderdrukkers. Zij hebben de arbeiders in de toestand gebracht waarin ze nu verkeren.
De trotskistische beweging is de enige stroming in de arbeidersbeweging die zich niet behoeft te schamen voor zijn daden uit het verleden. Nooit en te nimmer zijn wij gecapituleerd voor de kapitalisten of hun agenten: de stalinisten, de reformisten en hun bureaucratieën. Altijd en overal hebben de trotskisten vooraan gestaan met woord en daad als het erom ging de onderdrukten te beschermen en te verdedigen. Wij verdedigen ook onvoorwaardelijk de jeugd, met zijn lange haren, rookbommen, happenings enzovoort.
De trotskistische beweging zet de revolutionaire traditie van de arbeidersbeweging voort. Het zijn de revolutionaire tradities van Marx, Lenin, Luxemburg en Trotski. Ja, wij zijn nog met weinige, en onze tegenstanders, de tegenstanders van de arbeiders zijn nog zeer machtig. Revolutionaire ideeën zijn echter machtiger dan het meest geperfectioneerde oorlogstuig (zie de Vietcong). Wij hebben het volste vertrouwen in de jeugd en in de onderdrukten in de gehele wereld. Zij zullen overwinnen, want zij strijden voor een rechtvaardige zaak. De jeugd zal zich de revolutionaire ideeën van het trotskisme eigen maken omdat de jeugd zonder revolutionaire ideeën geen jeugd is en revolutionaire ideeën zonder jeugd kamergeleerdheid blijft. De jongeren hebben echter het recht en de plicht te onderzoeken welke politieke opvattingen juist zijn. Daarom is het nodig dat de socialistische jongerenorganisatie die in Nederland aan het ontstaan is, los blijft van alle politieke partijen. Deze onafhankelijke jongerenorganisatie zal de jeugd in staat stellen aan acties van verschillende partijen en groeperingen deel te nemen zonder dat hij gedwongen is een discipline te aanvaarden die hij (nog) niet wenst te aanvaarden. Serieus onderzoek is nodig. Geen dwang, geen paternalisme.
DE REDACTIE