Deze versie: spelling
Transcriptie/HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive
| Hoe te citeren? — Graag bronvermelding !
Bron: De Internationale, orgaan van de Nederlandse sectie van de IVe Internationale, mei 1965, jg. 8.
Deze versie: spelling
Transcriptie/HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive
| Hoe te citeren? — Graag bronvermelding !
Het opnieuw verschijnen van een gedrukt orgaan van onze beweging in Nederland op deze eerste mei is een belangrijke stap voorwaarts.
Met het verschijnen van De Internationale in zijn huidige vorm hopen wij op bescheiden wijze een bijdrage te kunnen leveren tot de discussies die op dit moment in de communistische beweging tussen de verschillende stromingen en tendensen plaatsvinden.
Wij stellen daarom De Internationale ter beschikking van alle communisten n socialisten die een aandeel willen leveren aan de democratisering en ontbureaucratisering van de arbeidersbeweging. Alle ernstige bijdragen van kameraden uit de bedrijven en de vakorganisaties zullen een plaats vinden in ons blad. Wij pretenderen helemaal niet de enigen te zijn die de discussie willen bevorderen. Het blad van de kameraden van de Socialistische Werkers Partij, De Brug, heeft in dat opzicht in de laatste jaren zijn sporen verdiend.
Wij zijn echter een tendens in de communistische beweging die reeds vele tientallen jaren bestaat en die in die jaren een aantal standpunten heeft ontwikkeld waarvan een niet onaanzienlijk aantal de toets der tijd heeft doorstaan. Het zijn opvattingen over de opbouw van een democratische communistische beweging. Een beweging gebaseerd op het leninistisch democratisch centralisme. Een communistische wereldbeweging die onvoorwaardelijk strijdt voor de vernietiging van het kapitalistische uitbuitingssysteem en zich onafhankelijk van elk staatsapparaat verbindt met de grote worsteling van de volken in de koloniale landen.
Wij zullen onze pogingen om tot een dergelijke beweging te komen combineren met studie, ontleding, het kennisnemen van ervaringen en door het actief deelnemen aan de klassenstrijd.
De nieuwe communistische wereldbeweging zal een bondgenootschap zijn tussen de communistische partijen in de arbeidersstaten waarin de arbeidersdemocratie is hersteld, de communistische partijen in de kapitalistische landen die ontdaan van hun hele of halve stalinistische leiders de reeds thans historisch overleefde sociaaldemocratie definitief zullen hebben vervangen en de revolutionaire bewegingen van anti-rakter [sic – MIA] in de koloniale landen.
Natuurlijk is het imperialisme nog niet verslagen, wordt in China en Albanië Stalin nog verheerlijkt en hebben vele bureaucraten nog het hoogste woord in de communistische partijen van Oost en West, maar de kentering is er.
De destalinisatie in de Oost-Europese arbeidersstaten gaat snel. Het zelfbeheer van bedrijven en de grond door de arbeiders in Algerije, de decentralisatie in Zuid-Slavië, de heroïsche Cubaanse revolutie, de castristische bewegingen in vele communistische partijen, de verbeten strijd van de Vietcong tegen de met gas en napalm operende Amerikaanse aanvallers, markeren de weg die de wereldrevolutie gaat.
Een van de ergste misdaden van het stalinisme is dat het hele generaties van communisten het geloof in de mogelijkheden van de overwinning van de onderdrukte mensheid heeft ontnomen. Te veel communisten kennen wij die in cynisme zijn verhard en die met de ontdekking van het karakter van het stalinisme de wil tot verder strijden hebben laten varen. Onder hen zijn er velen die wij terug willen winnen voor het communisme. Wij zullen hen terugwinnen, want het communisme is geen religie, het is een bewustzijn, een wetenschap, een sociaal instinct. Reeds op dit moment staan wij voor de taak alle antibureaucratische communisten te verenigen in een nieuwe leninistische partij die een hefboom kan zijn tot de ontbureaucratisering, ook van de CPN. Een partij waarin werkelijk democratie heerst en dus ieder zijn mening kan zeggen en mag trachten ieder ander daarvan te overtuigen. Volledige interne democratie en vastbesloten eenheid in de uitvoering van de door de organisatie genomen besluiten, dat alleen is democratisch centralisme. Slechts met een dergelijk intern regiem kan de communistische beweging het vertrouwen van de arbeidersmassa’s winnen en kan hij zich dit vertrouwen waardig tonen. Communisten hebben geen andere belangen dan die van de arbeiders, zij gaan geen compromissen met de bourgeoisie aan. De communisten zijn noch schriftgeleerden, noch sektariërs of opportunisten. Zij strijden voor de verbetering van de levensomstandigheden van de arbeiders. Zij strijden tegen de bureaucratieën in de massavakorganisaties met als doel de arbeiders weer meester te doen zijn in hun eigen organisaties.
Nimmer waren er in dit land zoveel verschillende groepen van communisten. Dit is belangrijk voor zover zij zich beraden over de mogelijke wegen die de communistische beweging hier en in de wereld moet gaan. Niet minder belangrijk is echter dat zij zich aaneensluiten om hun discussies zo vruchtdragend mogelijk te laten zijn maar vooral om de gemeenschappelijke strijd tegen de bourgeoisie te voeren.
Het Amerikaanse imperialisme moge misschien een papieren tijger zijn. Op dit moment heeft hij nog atoomtanden die niet te onderschatten zijn. De strijd voor de vrede en het socialisme betekent onverzoenlijke strijd om de Amerikaanse tijger in zijn hol terug te jagen en hem zijn atoomtanden uit te trekken. Versnelling van de destalinisatie, onvoorwaardelijke ondersteuning van de strijd der koloniale volken en het consequent voeren van de klassenstrijd in Europa en Noord-Amerika zijn de wapenen waarover de massa’s in de wereld beschikken om een atoomvernietiging te kunnen afwenden.
Wij nodigen alle communisten en revolutionaire socialisten in dit land uit zich te beraden over een zo snel mogelijke bundeling van krachten. Het is zonder meer de eerste stap die gezet moet worden op de weg naar het socialisme in dit land.
De redactie