In 1902 lid van de Bulgaarse Sociaaldemocratische Partij maar snel lid van de zgn. ‘Nauwe Socialisten’ (bolsjewieken). In 1918 vrijgekomen na een gevangenschap tijdens de oorlog, richt hij de Bulgaarse Communistische Partij mede op. In 1923 één van de leiders van een communistische opstand in Bulgarije. Na de onderdrukking hiervan, naar Moskou en werkt er voor de Komintern. Hij werkte begin jaren dertig in Duitsland. Arrestatie na de brand in de Rijksdag. Verdedigde zich moedig, en de nazi’s moesten hem laten gaan. Na zijn vrijlating, in Moskou benoemd tot secretaris-generaal van de Komintern. In 1946 is hij terug in Bulgarije en is premier en secretaris van de Bulgaarse Communistische Partij. Zijn buitenlandse politiek was erg pro-Sovjet, zijn plan echter voor een Balkanfederatie met Joegoslavië werd niet door Stalin gesmaakt.

Georgi Dimitrov

1882 - 1949

“Ieder van ons moet zich, als een wet, als een bolsjewistische wet, ten diepste de elementaire regel eigen maken:
Wanneer je schrijft of spreekt, moet je altijd denken aan de gewone arbeider, die je moet kunnen begrijpen, je oproep moet geloven en je bereidwillig moet volgen! Wij moeten er aan denken, voor wie wij schrijven en voor wie wij spreken.”

Werken:

De eenheid van de arbeidersklasse in de strijd tegen het fascisme, 1935

De oorlog en de arbeidersklasse van de kapitalistische landen, 1939