Извор: Панде Манојлов, „Песни за Палестина“, „Матица македонска“, Скопје, 2019.
Техничка обработка: Здравко Савески
Онлајн верзија: ноември 2023
|
Доцни води Агонија Затворениците од Палестина |
По течението на реката,
по ноќниот брег,
забележувам како
ме одмина твојот поглед...
Те убија, невина те убија,
моја Палестинко,
цвеќе мое
од градината на Газа...
Јас сум во реката
веднаш под површината,
но, ако се загледаш подолго,
ќе можеш да ја видиш слободата.
Чамците веќе наближуваат
кон плоштадот од стаклени олтари,
несмасни, надвор од окупацијата,
бидејќи небото е црна школка.
Запали ги моите песни, молам!
Мафтај со црвен барјак, Палестинко,
и умри за слободата уште еднаш,
зашто едрата од сонот високо се веат!
Ден по ден
минува времето,
со надеж за мир,
за спокоен живот...
Агонија! Агонија!
Повторно војна,
повторно крвопролевање,
повторно болка,
безизлезна болка...
Од каде ли
несреќата демне,
што ли нѐ чека,
моја Палестино?
Ден по ден
летаат годините
во очекување
на некое ново време,
време за мир,
време за љубов,
време за СЛОБОДА,
време за твоја слобода,
моја Палестино!
Вода и сол,
вода и сол
секој ден...
И за момент,
Кога ти се почувствува човек
во затворот во Израел,
далеку под земја
каде ти даваат само
вода и сол
тие ти велат:
ти си Палестинец,
ти си во израелски затвор,
ти го подигна гласот и викна:
СЛОБОДА!
Затоа,
кога ќе дојдат да те земат,
немој да се изненадиш,
зашто ти си Палестинец,
ти си анонимен
и не труди се да објаснуваш,
бидејќи ти си затвореник
и твоите врисоци
отпловуваат нагоре кон небото
и беспримерната глувост на светот!
Вода и сол,
вода и сол,
катаден!
18.05.2017