در باره کنگره کارگران و سازمانهای کارگری غير حزبی

18 مه 1907

نظر به اينکه:
1- حزب کارگر سوسيال دموکرات تنها تشکيلاتی است که بخش آگاه پرولتاريا را متحد می‌کند و، به عنوان پيشاهنگ آن، مبارزه طبقه کارگر برای ايجاد نظم سوسياليستی و شرايط سياسی و اقتصادی لازم برای تحقق آن را رهبری می‌کند؛
2- علاوه بر حزب سوسيال دموکرات، اشکال عمده سازمانی برای دفاع و تأمين منافع اقتصادی توده های کارگر، اتحاديه های کارگری و سپس انواع ديگر سازمانهای کارگران مثل تعاونيها و غيره هستند؛
3- در لحظه طغيان انقلابی، سازماندهی و استفاده از نهادهای انتخابی غير حزبی طبقه کارگر مثل شوراهای نمايندگان کارگران، شوراهای هيأتهای نمايندگی کارگران و غيره برای رشد و گسترش سوسيال دموکراسی، امکان پذير می‌شود؛
4- ايده تشکيل کنگره کارگران، بنا به ماهيتش، به جانشين شدن نهايی سازمانهای کارگران غير حزبی به جای حزب سوسيال دموکرات منتهی می‌شود و همچنين تدارکات سازماندهی و تبليغاتی برای تشکيل کنگره کارگران به ناگزير به از هم پاشيدگی حزب می‌انجامد و وابستگی توده‌های وسيع کارگران را به نفوذ دموکراسی بورژوايی شدت می‌بخشد -

کنگره بنابر اين اعتقاد دارد که:
الف - برای گسترش و تحکيم نفوذ سوسيال دموکراسی بر توده‌های وسيع پرولتاريا، ضروری است که، از يک سو، کار سازماندهی اتحاديه‌های کارگری و بسط تبليغ و ترويج سوسيال دموکراتيک در درون آنها شدت يابد و، از سوی ديگر، بخشهای هر چه وسيعتری از طبقه کارگر به شرکت در انواع گوناگون سازمانهای حزبی جلب شوند.
ب - مطلوب است سازمانهای حزب سوسيال دموکرات در نهادهای غير حزبی همچون شوراهای هيأتهای نمايندگی کارگران و در کنگره‌های نمايندگان آنها شرکت کنند و همچنين به سازماندهی آنها بپردازند. البته مشروط بر اينکه اين کار کاملاً در انطباق با خطوط حزبی انجام گيرد و هدفش تحکيم و گسترش حزب کارگر سوسيال دموکرات باشد.
ج – تبليغ برای تشکيل کنگره کارگران غير حزبی، که آنارکوسنديکاليستها از آن به عنوان اسلحه‌ای عليه نفوذ سوسيال دموکراسی بر توده‌های کارگر استفاده می‌کنند، برای رشد طبقاتی پرولتاريا زيان آور است.

ترجمه: انتشارات سياهکل، سازمان چريکهای فدائی خلق، فروردين 1358.
بازنويس: روبرت هاکوپيان، دی 1382.