نامه به حکومت موقت
|
||
لئون تروتسکی برگردان: آرام نوبخت مقدمۀ مترجم انگلیسی: متنی که از نظر میگذرانید، ترجمۀ جدیدی است از نامۀ سرگشادۀ تروتسکی خطاب به حکومت موقت دربارۀ بازداشتِ رهبران بلشویک که در جریانِ سرکوبِ متعاقبِ «روزهای ژوئیه» رخ داد. این نامه به تاریخ ۲۳ ژوئیۀ ۱۹۱۷ (۱۰ ژوئیه به تقویم قدیم) به رشتۀ تحریر درآمد و به تاریخ ۱۳ ژوئیه (به تقویم قدیم) در نشریۀ «نووایا ژیزن» منتشر شد. حکومت موقت با صدور قرار بازداشت برای تروتسکی، به این نامۀ وی پاسخ داد. *** خطاب به وزرا! اطلاع یافتهام که در ارتباط با رویدادهای ۳ و ۴ ژوئیه قرار بازداشت برای رفقا لنین و زینوویف و کامنف صادر شدهاست و نه برای من. از این رو ضروری میدانم که توجه شما را به موارد ذیل جلب کنم: ۱- من نیز همان موضعِ اصولیِ لنین و زینوویف و کامنف را دارم و این را در نشریۀ «به پیش» و در تمامی سخنرانیهای عمومی خود تبلیغ کردهام. ۲- رویکرد من نسبت به رویدادهای ۳ و ۴ ژوئیه یکسان با رویکرد رفقای نامبرده بوده است، یعنی: الف) در ارتباط با تظاهرات پیشبینیشدۀ «هنگ اول تیربار» و دیگر هنگها، رفقا زینوویف و کامنف و من نخستین بار در نشست مشترک دفاتر حزبی به تاریخ ۳ ژوئیه از آن باخبر شدیم و بلافاصله گامهای ضروری را برای تضمین عدم وقوع این تظاهرات برداشتیم؛ رفقا زینوویف و کامنف هنگام اتخاذ این موضع، در ارتباط با مراکز حزب بلشویک بودند و من نیز در ارتباط با رفقای سازمان «مژرایونتسی» که بدان تعلق دارم. ب) وقتی تظاهرات ناگزیر رخ داد، من مانند رفقای بلشویک به کرّات در برابر کاخ تورید سخنرانی کردم و ضمن ابراز همبستگی کامل با شعار اصلی تظاهرکنندگان («تمام قدرت به شوارها»)، در عین حال مؤکداً از تظاهرکنندگان خواستم که سریعاً به شکل مسالمتآمیز و متشکل به واحدهای نظامی و مقرهای خود بازگردند. ج) در نشستی متشکل از شماری از اعضای سازمانهای بلشویک و مژرایونتسی که شب دیروقت (۳-۴ ژوئیه) در کاخ تورید برگزار شد، من از طرح پیشنهادی رفیق کامنف حمایت کردم: اتخاذ تمامی تمهیدات برای جلوگیری از تکرار تظاهرات در روز ۴ ژوئیه. تنها پس از اینکه تمامی سخنرانان از نواحی خود سررسیدند و گزارش دادند که هنگها و کارخانهها نقداً تصمیم به تظاهرات گرفتهاند و مادام که بحران حکومت حل نشده باشد راهی برای مهار تودهها نیست، تمامی شرکتکنندگان در نشست به این تصمیم پیوستند که از هیچ کوششی برای تضمین برگزاری مسالتآمیز تظاهرات و اصرار بر حضورِ غیرمسلحِ تودهها فروگذار نکنند. د) در تمام طول روز ۴ ژوئیه که در کاخ تورید سپری کردم، من مانند رفقای بلشویکِ حاضر در اینجا مکرراً با همان روحیه و مضمونِ روزِ قبل در برابر تظاهرکنندگان صحبت کردم. ۳. این واقعیت که من نه با پراودا مرتبط هستم و نه عضوِ حزب بلشویک، نه به دلیل اختلافات سیاسی، بلکه به دلیل شرایط ویژۀ تاریخ حزب ما بوده است که دیگر به هیچ رو اهمیتی ندارد. ۴. گزارشهای مطبوعاتی مبنی بر اینکه من مداخلهام همراه با بلشویکها را «انکار» کردهام، ساختگیاند؛ درست مانند گزارشهایی از این دست که ظاهراً از مقامات درخواست کردهام از من در برابر «خشونت اوباش» محافظت کنند و یا صدها بیانیۀ مشابهِ دیگر در مطبوعات. ۵. در پرتوی توضیحات فوق، روشن است که شما نمیتوانید هیچ دلیل منطقیای برای بخشودگی من از قرار بازداشت علیه رفقا لنین و زینوویف و کامنف داشته باشید. تا آنجایی که به وجه سیاسی موضوع مربوط میشود، شما نمیتوانید دلیلی برای تردید داشته باشید که من به یکسان مخالفِ آشتیناپذیرِ سیاستِ عمومی حکومت موقت هستم، درست مانند رفقای مذکور. بخشودگی من تنها خیلی روشنتر خصلتِ ضدّ انقلابی و دمدمیمزاجِ اقدامات شما را در قبال لنین و زینوویف و کامنف نشان میدهد. لئون تروتسکی ۱۰ ژوئیۀ ۱۹۱۷ پتروگراد
|
||