ساختار جمهوری شوراها

آندره نين

... پايه های رژيم جديد که زائيده ی انقلاب اکتبر است، شوراهای شهری و روستائيند. شوراهای روستائی بر اساس يک نماينده برای هر صد نفر از ساکنين و يک نماينده برای هر بيست نفر کارگر کارخانه، يا معدن يا مزارع دولتی، يا واحدهای نظامی مستقر در محل انتخاب می شوند. نمايندگان در مجامع عمومی تمام ساکنين منطقه، که دارای حق رای هستند ، انتخاب می شوند. محلات مهم روستا می توانند در مجامع جداگانه انتخابات خود را برگزار کنند. کارگران کارخانه، مستخدمين، موسسات و واحدهای نظامی مختلف انتخابات خود را در محل کارخانه، موسسه يا قرارگاه خود برگزار می کنند. قوانين جمهوری شوروی اوکرائين و جمهوری شوروی روسيه، لزوم سازمان دادن شوراهای ملی را دز تمام مناطقی که لقليت های ملی حائز اهميتند در نظر می گيرد

وظايف اصلی شوراهای روستائی از اين قرارند

الف) اجرا کنترل تمام قطعنامه های مراجع قدرت مافوق خود
ب) کمک به نمايندگان اين مراجع در انجام وظايفشان در بخش
ج) اقدام در جهت بالا بردن سطح زندگی اقتصادی و فرهنگی مردم
د) تضمين و حفظ نظام انقلابی و مبارزه بر عليه ضد انقلاب و و دزدی و راهزنی
ه) استفاده از توده زحمتکش برای حفظ چاه ها و پل ها و غيره و مقابله با فاجعه های طبيعی
و) کمک به حفظ جنگلها، خطوط راه آهن، تلفن و تلگراف در منطقه شورا
ز) تضمين بهره برداری کامل و صحيح از زمين ها
ح) به انجام رساندن تقسيم اراضی و سازمان دادن ذخيره غلات
ط) پشتيبانی از همکاری کشاورزان مزارع دولتی، تشکيل کتابخانه و غيره
ی) کمک به ريشه کن شدن بيسوادی و کار فرهنگی در ميان اقليت های ملی

همه شوراهای محلی بودجه مستقل برای خود ندارند؛ ولی با وجود اين همه از حقوق قضايی برخوردار هستند، و حق امضای قرارداد دارند

شوراها عموما به منظور درگيری تمام اعضای خود در فعاليت های مداوم اقدام به تشکيل کميسيونهای مخصوصی در اطراف خود ميکند. اين کميسيونها، با اجازه ی شوراها حق دارند همکاری ساکنينی را که عضو شورا نيستند ولی از حق زای برخوردارند جلب کنند. هر شورا يک کميسيون کنترل دارد، که به همان طريق خود شورا انتخاب می شود. و فعاليتهای مالی آنها را کنترل می کند و حساب آنرا در مقابل مجمع عمومی ساکنين پس می دهد

شوراهای شهری توسط ساکنين حاضر در محل و دارای حق رای، بر اساس يک نماينده برای هر صد نفر کارگر، سرباز ارتش سرخ يا عضو پليس و يک نماينده برای هر 300 نفر کارکنان موسسات دولتی و خصوصی، يا ساير رده های انتخاباتی، انتخاب می شوند. وظيفه شوراهای شهر حل تمام مسائل محلی و بحث درباره ی تمام مسائل مورد علاقه عموم است

اين مراجع بودجه مستقل خود را دارند و به کمک آن نقش فعالی در نوسازی و تحول اقتصاد توده ها و زندگی اجتماعی و فرهنگی ايفا می کنند... اين بودجه به مصرف تمام اور محلی می رسد (....). ارگان رهبری شورا و پلنوم های آن اقلا ماهی يکبار فرا خوانده می شود. وظيفه ی پلنوم بررسی و حل تمام مسائل اساسی مربوط به شورا و تصويب بودجه است
جلسات شورا علنی هستند. در تمام جلسات، بجز آنها که بطور مخفی فرا خوانده می شوند، نمايندگان کميته ی کارخانه ها، سنديکا، واحدهای ارتش و ساير سازمانها با حق صحبت ولی بدون حق رای حق شرکت دارند.به منظور برقرار کردن پيوند نزديکتر با کارگران، شورا تا سرحد امکان جلسات خود را در محل کارخانه ها و انجمن ها و غيره برگزار می کند. شرط تشکيل پلنوم ها حضور حداقل نيمی از اعضا است

نمايندگان شوراهای شهری به مدت 1 سال انتخاب می شوند؛ يعنی تا انتخابات بعدی. اعضای شورا را، بدون اطلاع قبلی به رهبری شورا، نمی شود دستگير کرد. در شرايط استثنايی می توان اقدام به دستگيری کرد، در صورتيکه رهبری در عرض 24 ساعت از آن مطلع گردد


بخش هائی که وظيفه به هم پيوند دادن توده های زحمتکش را بر عهده دارند در فعاليتهای شورا از اهميت عظيمی برخوردارند. اين بخش ها عبارتنداز

الف) بخش اداری
ب) بخش ملی
ج) بخش آموزش همگانی
د) بخش بهداشت
ه) بخش تجارت و شرکتهای تعاونی
و) بخش بازرسی کارگری و دهقانی

با موافقت شورا بخش های بالا می توانند فعاليتهای خود را بچند شعبه مستقل تقسيم کنند و يا بخش های جديدی بوجود آورند (بخش اداری، قضائی، مسکن، بيمه های اجتماعی ، کشاورزی). اين بخش ها مسائل اساسی را که مراجع اجرائی به آنها محول کرده اند بررسی می کندد و در صورت لزوم، به منظور بر قرار کردن نزديکترين پيوند با مراجع مختلف دستگاه اجرائی و شرکت در جلسات و کميسيونها و کنفرانسهای شورا و مطالعه ی موسسات مختلف و نظر دهی در مورد مسائلی که پلنوم های شورا يا رهبری شورا به بخش محول کرده کميسيونهای دائمی از ميان خود بر می گزينند

برای کارآتر کردن فعاليتهائی که در زمينه ی فرهنگی و اداری، در خدمت توده های زحمتکش انجام ميگيرد، و برای کمک به شوراهای شهری در حل مسائل اساسی تحول سوسياليستی کشور، شوراهای محلی، به موازات شورای مرکزی، انتخاب می شوند، تحت رهبری آن عمل می کنند و در مقابل آن مسئولند

مراجع عالی رژيم شوروی کنگره ها و کميته های اجرائی هستند. شوراهای روستائی هر محل، کنگره ی محل را به نسبت يک نماينده برای هر ده عضو شورا انتخاب می کنند. برای کنگره بخش تمام شوراهای روستائی، به نسبت يک نماينده برای هر هزار ساکن، و شوراهای شهری، به نسبت يک نماينده برای هر دويست ساکن، نماينده انتخاب می کنند. کنگره های ايالتی بر اساس قواعد نمايندگی زير انتخاب می شوند: يک نماينده برای هر ده نفر از ساکنين ( اين نمايندگان در کنگره های محلی و استانها انتخاب می شوند)؛ يک نماينده برای هر 2000 نفر از شوراهای شهری و کارخانه ها. شوراهای ناحيه ای، هر جا که وجود داشته باشند، توسط نمايندگان شوراهای شهری و کنگره ی بخش، به نسبت يک نماينده برای هر 25 هزار نفر و يک نماينده برای هر 5 نفر از انتخاب کنندگان شهرنشين انتخاب می شوند. کنگره های شوراهای جمهوری فدرال بر اساس قواعد کنگره های ناحيه ای و يا ايالتی انتخاب می شوند. کنگره ی سرتاسری :روسيه کارگران، دهقانان، سربازان سرخ و قزاقها بر اساس زيرين انتخاب می شوند

الف) از شوراهای شهری بر اساس يک نماينده از هر 25 هزار نفر انتخاب کننده
ب) از کنگره های ايالتی به نسبت يک نماينده برای 125 هزار نفر از ساکنين

اختلاف مابين شوراها و کنگره در اين است که نمايندگان شوراها برای مدت معينی (مثلا برای 1 سال) انتخاب می شوند، در صورتيکه نمايندگان کنگره برای هر کنگره انتخاب می شوند و در پايان کنگره مقام خود را از دست می دهند و از آنها صرفا کميته اجرائی منتخب کنگره بجا می ماند

(...) و بالاخره مرجع عالی رژيم شوروی کنگره شوراهای اتحاد جماهير شوروی سوسياليستی است که در روز 30 دسامبر 1922 تاسيس شد. وظايف اصلی آن به قرار زيرين است

الف) انتخاب کميته ی اجرائی مرکزی و تصويب اعضای شورای مليت ها، منتخب جمهوريها و نواحی خودمختاری شوروی
ب) تائيد و تعديل مبانی اصلی قانون اساسی اتحاد جماهير شوروی سوسياليستی
ج) حل اختلافاتی که توسط مراجع رهبری و کميسيونهای رسيدگی به اختلافات حل نشده اند
د) تعديل مصوبات کميته ی اجرائی مرکزی اتحاد شوروی سوسياليستی بر اساس پيشنهادات نمايندگان شوراها يا کميته های اجرائی جمهوری های فدراتيو

کميته اجرائی مرکزی تشکيل شده است از شورای اتحاد شوروی و شوروی مليت ها. اين مراجع از حقوق کاملا مساوی بر خوردارند. شورای کميسارهای خلق مرجع اجرائی کميته ی مرکزی است. مصوبات و قطعنامه های اين شورا در سراسر اتحاد شوروی لازم الاجرا هستند

در اتحاد جماهير شوروی سوسياليستی حق رای همگانی وجود ندارد. پرولتاريا در دست گرفتن قدرت، در اکتبر 1917، فريب احترام به دمکراسی صوری را نخورد و ديکتاتوری خود را برنشانده در نتيجه پيدا شدن محدوديت های چندی در حقوق انتخاباتی امری منطقی است. بنا بر قانون اساسی شوروی تمام افراد بالغ بيشتر از هيجده سال، چه مذکر و مونث، که شرايط زير را دارا باشند می توانند در انتخابات شرکت کنند يا انتخاب شوند

الف) کليه کسانيکه معاش خود را از طريق کار مفيد، يا انجام کارخانگی و فراهم آوردن امکان کار ديگران در خارج از خانه ( مثلا زنان خانه دار و يا تمام افرادی که به نگهداری اطفال کارگران اشتغال دارند و غيره) بدست می آورند
ب) سربازان ارتش سرخ
ج) کليه افرادی که شرايط الف و ب را دارا بوده اند ولی قدرت کارشان را از دست داده اند
د) خارجی هائی که در سرزمين اتحاد شوروی سوسياليستی زندگی و کار می کنند

کسانيکه نه حق انتخاب کردن دارند و نه حق انتخاب شدن، حتی اگر در شمار رده بندی های بالا هم باشند عبارتنداز

الف) کسانيکه که منبع زندگانی شان درآمدی است که از کارشان سرچشمه نمی گيرد
ب) تجار و واسطه های تجاری
د) راهبين و عمال مسالک و مذاهب
ه) کارکنان و مامورين پليس سابق، و همچنين اعضای خاندان سلطنتی
و) افرادی که به اختلال حواس دچارند يا تحت قيمومت هستند
ز) کسانيکه توسط دادگاهها محکوم شده اند

برگزيده از سايت جوان سوسياليست

 

مبدا