پیش نویس قطعنامۀ کمیتۀ مرکزی حزب کارگران سوسیال دمکرات روسیه (بلشویک)

پیرامون اخراج «س. ا. لوزوفسکی» از حزب

تاریخ نگارش: ۳۰ دسامبر ۱۹۱۷ (۱۲ ژانویۀ ۱۹۱۸)

منبع: مجموعه آثار لنین، ویراست انگلیسی دوم، انتشارات پراگرس، ۱۹۷۱، مسکو، جلد ۴۲، صفحات ۴۹^ب-۵۱^الف

برگردان: آرام نوبخت

نظر به این که:

۱) رفیق لوزوفسکی از همان ابتدا نظراتی را بیان داشته که از اساس با نظرات حزب و پرولتاریای انقلابی به طور اعم فاصله دارد، اما در تمامی موارد اصلی، با نفی خرده بورژوایی دیکتاتوری پرولتاریا به عنوان یک مرحلۀ حیاتی در گذار به سوسیالیسم، منطبق است.

۲) رفیق لوزوفسکی با بیانیۀ خود به تاریخ نوامبر ... ^(۱) در روزنامۀ «نووایا ژیزن» ^(۲) که به سوی بورژوازی چرخش کرده است، خشمی را نه فقط میان تمامی افراد حزب، که همین طور میان کارگران آگاه طبقاتی به طور کلی ^(۳) برانگیخته است؛ قطعنامۀ کمیتۀ مرکزی حزب کارگران سوسیال دمکرات روسیه پیرامون اخراج رفیق لوزوفسکی از حزب که بلافاصله پس از این بیانیه به تصویب رسید، اعلام و اجرایی نگردید، چرا که برخی رفقا امید داشتند که نوسانات رفیق لوزوفسکی خصلتی موقتی دارد و به دلیل ناتوانی او از فهم سریع اهمیت طغیانی تاریخی است که با چنان سرعت فوق العاده ای رخ می دهد.

۳) انتظار رفقایی که مایل بودند به رفیق لوزوفسکی فرصت دهند تا اهمیت انقلابی را که رخ می دهد به طور کامل درک کند، ناصحیح بوده، و کل رفتار سیاسی و به ویژه مقالات او در شماره های ۷ و ۸ «پروفشنالنی وستنیک» ^(۴) به واگرایی کامل این رفیق از اصول اساسی سوسیالیسم در رویکرد خود به نقش پرولتاریا در انقلاب سوسیالیستی اشاره دارد.

۴) عضویتِ حزبی فردی که منصب مهمی در جنبش اتحادیۀ کارگری دارد و مشغول فاسد کردن این جنبش با عقاید بنجل بورژوایی است، نه فقط به حزب لطمه می زند و کل فعالیت تشکیلاتی در بین پرولتاریا را تضعیف می کند، بلکه صدمۀ عملی عظیمی را متوجه وظیفۀ فوری سازماندهی تولید سوسیالیستی به وسیلۀ اتحادیه های کارگری می نماید؛

۵) فعالیت مشترک در صفوف یک حزب واحد با وجود شخصی که ضرورت دیکتاتوری پرولتاریا را به عنوان اصلی که در برنامۀ ما به رسمیت شناخته شده درک نمی کند؛ نمی فهمد که بدون یک چنین دیکتاتوری، یعنی بدون سرکوب سیستماتیک و بی رحمانۀ مقاومت استثمارگران- که در قالب فرمول های بورژوا دمکراتیک پیش نمی رود- نمی تون هرگونه انقلاب دمکراتیک- چه رسد به انقلاب سوسیالیستی- و هرگونه اقدام جدی برای مقابله با بحران و هرج و مرج اقتصادی ناشی از جنگ را متصور شد؛ ناممکن است.

۶) فعالیت مشترک در صفوف یک حزب واحد با وجود فردی که منکر وظایف سوسیالیستی پرولتاریایی می شود که قدرت سیاسی را به دست آورده؛ فردی که از پذیرش این ایده امتناع می کند که وظیفۀ اتحادیه های کارگری به عهده گرفتن وظایف دولت و انجام آن با عظیم ترین عزم و اشتیاق، سازماندهی مجدد سوسیالیستی تولید و توزیع در مقیاس ملی است، ناممکن می باشد.

کمیتۀ اجرایی حزب کارگران سوسیال دمکرات روسیه مقرر می دارد که: رفیق لوزوفسکی از حزب کارگران سوسیال دمکرات روسیه (بلشویک ها) اخراج گردد و این قطعنامه بدون تأخیر منتشر گردد.

https://www.marxists.org/archive/lenin/works/1917/dec/30a.htm

 ***

(۱). لنین برای تاریخ نوشته در متن دستنویس یک جای خالی گذاشته است.

(۲). «نووایا ژیزن» (زندگی نوین)- روزنامه ای که از ۱۸ آوریل (۱ مه) تا ژوئیۀ ۱۹۱۷ در پتروگراد منتشر می شد؛ انترناسیونالیست ها و نویسندگان منشویک که حول مجلۀ «لتوپیس» گردآمده بودند، از این روزنامه حمایت می کردند. این روزنامه رویکرد خصمانه ای نسبت به انقلاب سوسیالیستی اکتبر و استقرار قدرت شورایی اتخاذ کرد. از ۱ ژوئیۀ ۱۹۱۸ در دو نسخه ظاهر شد: یکی در پتروگراد و دیگری در مسکو. اما در ژوئیۀ ۱۹۱۸ بسته شدند.

(۳). اشاره دارد به بیانیۀ س. ا. لوزوفسکی، دبیر وقت شورای مرکزی اتحادیه های کارگری سراسر روسیه، خطاب به گروه بلشویک در کمیتۀ اجرایی مرکزی. این مطلب در روزنامۀ «نووایا ژیزن» (شمارۀ ۱۷۲)، ۴ (۱۷) نوامبر ۱۹۱۷ منتشر شد. در دسامبر ۱۹۱۷، لوزوفسکی از حزب بلشویک اخراج شد. او در ماه دسامبر مجدداً در مقام سابق خود ابقا شد.

(۴). لنین به مقالات س. ا. لوزوفسکی، «کنگرۀ اتحادیه های کارگری سراسر روسیه» و «اتحادیه های کارگری و قدرت شورایی» منتشر شده در «پروفشنالنی وستنیک»، شماره های ۷ و ۸، ۱۹۱۷ اشاره دارد. «پروفشنالنی وستنیک» (پیک اتحادیۀ کارگری)- نشریه و ارگان شورای مرکزی اتحادیه های کارگری سراسر روسیه بود که از سپتامبر ۱۹۱۷ تا مارس ۱۹۱۹ در پتروگراد ظاهر شد.

آرشیو لنین