«وطنی» آفریقایی برای پناهندگان یهودی؟
«نوش دارو»ی جدید امپریالیست های جهان، یک دام است و تنها راه حل، «گشودن درها»
سی. ال. آر. جيمز
نوشته : نوامبر ١٩٣٨.
نخستين انتشار : در نشريۀ «فراخوان سوسیالیستی» (Socialist Appeal ) (در ایالات متحده)، جلد دوم، شمارۀ ٥١، ٢٦ نوامبر ١٩٣٨، صفحۀ ٣.
ترجمه: مراد شيرين، ١٤ مه ٢٠١٦.
«سیریل لایونل رابرت جیمز» (Cyril Lionel Robert James ) در تاريخ ۴ ژانویه ۱۹۰۱ در جزیرهٔ «ترینیداد» (در دريای کارائيب)، که در آن زمان مستعمرهٔ بریتانیا بود، به دنیا آمد. «سی. ال. آر. جیمز» در سال ١٩٣٤ به يک گروه تروتسکيستی ملحق شد. او در دهۀ ١٩٤٠، به دلیل اختلاف نظرهايی در مورد ماهیت دولت شوروی، جنبش تروتسکيستی را ترک کرد. وی در تاریخ ۱۹ مه ۱۹۸۹ درگذشت.
در میان آفریقایی ها، همان طور در سراسر جهان، همدردی گسترده ای با یهودیان و انزجاری از این آخرين خشونت نازی ها عليه آنان وجود دارد. آفریقایی ها، بیش از اکثر گروه های اجتماعی دیگر می توانند آن چه را که بر یهودیان روا داشته می شود، درک کنند. آنان آماده اند که وارد اقدامی مشترک علیه امپریالیست ها، فاشیست ها و «دمکرات ها»، که نسل به نسل آنان را در کشور خود مورد آزار و اذیت های مشابه قرار داده اند، بشوند. اما وضعیت زمین در آفریقای جنوبی و شرقی، خشم گستردۀ مردم آفریقا را نسبت به هر طرح پیشنهادی برای اعزام یهودیان به آن جا اجتناب ناپذیر می سازد.
در هرجای آفریقا که در آن تعداد زیادی از سفید پوستان قادر به زندگی بوده اند، یک وضعیت اقتصادی، سیاسی و اجتماعی پر از حادترين تنش ها وجود دارد. سیاست پذیرفته شدۀ [امپریالیسم] اين است که بهترین زمین ها را برای سفید پوستان بردارد و آفریقایی ها را در مناطقی که بیش از حد برای آنان کوچک هستند، تفکیک و جدا کند. این یکی از روش هايی است که نيروی کار سیاهپوستان تضمين می شود. از آن جايی که يک آفریقایی قادر نيست در مناطق محدودی که به او اختصاص یافته اند امرار معاش کند، و برای پرداخت مالیات دولتی پول کسب کند، او باید به مهاجر سفيدپوست رجوع کند و به دنبال اشتغال، با هر شروطی که مهاجر عنوان می کند، تن به کار دهد.
بومی های آفريقا به زمین نیاز دارند
این [سیاست امپریالیسم]، در مثلاً «کنیا»، پایه و اساس درگیری بین سیاه پوستان و سفید پوستان است. در کنیا کمتر از ٢٠،٠٠٠ سفید پوست وجود دارد. آنان نمی توانند از تمامی زمین هايی که سرقت کرده اند، استفاده کنند. اما در برابر تقاضای روز افزون بیش از دو میلیون آفریقایی برای دسترسی به زمین بیشتر، مقاومت می کنند.
مستقر شدن سی یا چهل هزار یهودی در کنیا برای بوميان آفریقايی تقریبا یک ضربۀ مرگ بار خواهد بود. يک آفریقايی همۀ کسانی را که از این سیاست حمایت می کنند، به چشم دشمن اساسی ترین نیاز خود خواهد ديد، و نقداً هم می بیند. اروپایی های آفریقای جنوبی یا شرقی که در احاطۀ سیاه پوستان هستند، موقعیت خود را تنها با یک رژیم نزدیک به فاشیسم می توانند حفظ کنند.
نژادپرستی در آفریقا
هیچ شکلی از تبعیض نژادی نازی ها علیه یهودیان را نمی توان سراغ گرفت که اروپایی ها در کنیا عليه آفریقایی ها به کار نبسته باشند. هر یهودی ای که سعی کند رفتاری متفاوت از شیوۀ مهاجران عادی انگلیسی داشته باشد، بلافاصله از کشور اخراج خواهد شد. روابط اقتصادی میان اروپايی ها و آفریقايی ها این نظام اجتماعی را اجتناب ناپذیر می سازد، و امپریالیسم اروپایی هر گونه فاصله گرفتن از آن را تحمل نخواهد کرد.
انتقال یهودیان از آلمان به آفریقا معنی گسترش «سیاست فلسطین» به آفریقا و تقویت امپریالیسم اروپا در آفریقا خواهد بود، به اضافۀ اين جنایت که یهودیان مهاجر در آفریقا مجبور خواهند شد که در قبال آفریقایی ها موضعی مشابه با آن چه نازی ها با یهودیان در آلمان دارند، بگيرند. يک فرد آفریقايی عادی مسأله را چنين خواهد ديد. او نمی تواند آن را به شکل ديگری ببيند.
آفریقایی هايی که بيشتر سیاسی هستند نقداً به اين سیاست واکنش نشان داده اند. «دفتر خدمات بین المللی آفریقایی» (International African Service Bureau )، سازمانی در لندن، اطلاعيه ای در مورد مذاکرات «کنفرانس اویان» (Evian Conference ) [برای حل مسألۀ پناهندگان يهودی که از آلمان نازی می گریختند] در ارگان خود، «نظر بین المللی آفریقایی» (International African Opinion )، صادر کرد. «دفتر خدمات بین المللی آفریقایی» نازیسم را به خاطر آزار و اذیت یهودیان مورد حمله قرار داد و اظهار داشت که آفریقای مستقل با خرسندی از یهودیان استقبال خواهد کرد، تا آنان قادر باشند به توسعۀ فنی و آموزشی آفریقایی ها کمک های مادی برسانند. اما این نهاد با تلاش امپریالیسم اروپايی برای اين که باری دیگر هزینۀ حل مشکلات خود را بر دوش آفریقایی ها بياندازد، مخالفت کرد.
به مبارزه برای کسب حقوق یهودیان ملحق شويم
«دفتر خدمات بین المللی آفریقایی» پیشنهاد جبهۀ واحد سازمان های طبقۀ کارگر در سراسر جهان را برای آژیتاسیون و تحت فشار قرار دادن دولت های سرمایه داری جهان به منظور کمک رسانی به یهودیانِ تحت آزار و اذیت را طرح کرده است. «دفتر خدمات بین المللی آفریقایی» حاضر بود با چنین سازمانی همکاری کند و پشتیبانی آفریقایی ها را برای آن بسیج کند.
در زمان بحران اخیر «مونیخ»، «دفتر خدمات بین المللی آفریقایی» همراه با «اتحاديۀ سوسیالیست انقلابی» (بخش بريتانيايی «بین الملل چهارم»)، «اتحاديۀ کارگران مبارز»، «حزب مستقل کارگر»، و غیره، در یک جبهۀ واحد برای مبارزۀ انقلابی علیه جنگ قرار داشت. میلیون ها نفر آفریقایی حول این سیاست گرد خواهند آمد، ولی تنها بر اساس مبارزۀ آنان عليه امپریالیسم جهانی و برای استقلال ملی.
پشتیبانی از سیاست امپریالیستی ارسال یهودیان به آفریقا، شکافی بین جنبش بالقوه قدرتمند انقلابی آفریقایی و سوسیالیسم انقلابی ایجاد خواهد کرد. چنين وضعيتی به امپریالیست های بريتانيا و فرانسه کمک خواهد کرد که با ارسال یهودیان به مستعمرات آفریقایی، بتوانند در صورت لزوم از آن به عنوان یک استدلال برای دفاع از این مستعمرات در برابر «تجاوز» آلمان استفاده کنند.
يقيناً یهودیان در همه جا باید مبارزه کنند، اما آنان باید محتاط باشند که از سوی امپریالیسم بریتانیا یا فرانسه به عنوان آلت دستی در بازی خونین و بدبینانۀ رقابت های امپریالیستی مورد استفاده قرار نگيرند. «عصر جدید» (L’Ere Nouvelle )، نشريۀ آقای «دالادیه» (Daladier )، نخست وزیر فرانسه - که تا دیروز از سوی کلّ «جبهۀ خلق فرانسه» حمایت می شد - نقداً محدود کردن تعداد و نقش یهودیان در بخش دولتی فرانسه را مطرح کرده است. «دمکرات ها»ی دیروز چکسلواکی امروز عليه یهودیان دست به کار شده اند.
در تقابل [با اين سیاست امپریالیسم]، تهییج گستردۀ کارگران عليه دولت های سرمایه داری برای احقاق حقوق پناهندگی یهودیان آزار ديده، می تواند کمک کند تا میلیون ها نفر آفریقايی به مبارزۀ علیه سرمایه داری جلب شوند. هر چقدر این آژیتاسیون کارگران و توده های تحت ستم مستعمرات در مقیاس ملی و بین المللی قوی تر باشد، محافاظ از اقلیت یهودی هم بیشتر خواهد بود. اساس رویکرد به مسألۀ یهود، در این مورد، مثل همۀ دیگر موارد، مبارزۀ انقلابی علیه سرمایه داری است، و یا به عبارت دیگر، راه «بین الملل چهارم».
|